Główne rodzaje głuchoty i jak leczyć

Głuchota lub utrata słuchu to częściowa lub całkowita utrata słuchu, która utrudnia osobie dotkniętej zrozumieniem i komunikacją. Może się to zdarzyć z przyczyn wrodzonych, gdy osoba rodzi się z niepełnosprawnością lub nabywa przez całe życie, z powodu predyspozycji genetycznych, urazu lub choroby, która wpływa na ten narząd.

Przyczyna określi również rodzaj głuchoty, który jest klasyfikowany jako:

Głuchota lub transmisja: dzieje się tak, gdy coś blokuje przepływ dźwięku do ucha wewnętrznego, ponieważ wpływa na ucho zewnętrzne lub środkowe z przyczyn, które są ogólnie uleczalne lub uleczalne, takich jak na przykład pęknięcie błony bębenkowej, nagromadzenie woskowiny, infekcje ucha lub guzy. Dowiedz się więcej o tego rodzaju głuchocie;
Głuchota zmysłowo-nerwowa lub percepcja: jest to najczęstsza przyczyna i powstaje z powodu zajęcia ucha wewnętrznego, a dźwięk nie jest przetwarzany ani przekazywany do mózgu, z przyczyn takich jak zwyrodnienie komórek słuchowych według wieku, narażenie na bardzo głośny dźwięk, choroby układu krążenia lub metaboliczne, takie jak na przykład wysokie ciśnienie krwi lub cukrzyca, nowotwory lub choroby genetyczne.

Istnieje również mieszana głuchota, która występuje z powodu połączenia 2 rodzajów głuchoty, z powodu zajęcia zarówno ucha środkowego, jak i wewnętrznego..

Główne objawy

Upośledzenie słuchu charakteryzuje się zmniejszeniem zdolności do odbierania dźwięków, częściowo, w których pewien poziom słuchu lub całkowity może nadal utrzymywać się. Ubytek słuchu można zmierzyć za pomocą urządzenia zwanego audiometrem, który mierzy poziomy słyszenia w decybelach.

Zatem głuchotę można klasyfikować według stopni:

Światło: gdy ubytek słuchu wynosi do 40 decybeli, co zapobiega słyszeniu słabego lub odległego dźwięku. Osoba może mieć trudności ze zrozumieniem rozmowy i poprosić o częste powtarzanie frazy, zawsze pozornie rozproszoną, ale zwykle nie powoduje to poważnych zmian w języku;
Umiarkowane: jest to ubytek słuchu między 40 a 70 decybeli, w którym rozumiane są tylko dźwięki o wysokiej intensywności, powodujące trudności w komunikacji, takie jak opóźnienie języka, i potrzeba umiejętności czytania z warg dla lepszego zrozumienia;
Ciężkie: powoduje utratę słuchu w zakresie od 70 do 90 decybeli, co pozwala na zrozumienie niektórych intensywnych dźwięków i głosów, przez co postrzeganie wzroku i czytanie warg są ważne dla zrozumienia;
Głęboko: jest to najcięższa postać i ma miejsce, gdy ubytek słuchu przekracza 90 decybeli, uniemożliwiając komunikację i rozumienie mowy.

W przypadku objawów wskazujących na utratę słuchu należy udać się na konsultację do otorynolaryngologa, który oprócz badania audiometrycznego dokona oceny klinicznej, aby ustalić, czy jest to dwustronne, czy jednostronne, jakie są możliwe przyczyny i odpowiednie leczenie. Dowiedz się, z czego składa się egzamin audiometryczny.

Jak odbywa się leczenie

Leczenie głuchoty zależy od jej przyczyny, takiej jak mycie lub opróżnianie ucha, gdy gromadzi się wosk lub wydzielina, lub przeprowadzanie operacji w przypadku perforowanej błony bębenkowej lub w celu skorygowania jakiejkolwiek deformacji, na przykład.

Aby jednak odzyskać słuch, możesz użyć aparatów słuchowych lub implantów urządzeń elektronicznych. Dowiedz się więcej, kiedy konieczne jest użycie aparatów słuchowych i głównych typów. Po wskazaniu aparatu słuchowego logopeda będzie profesjonalistą odpowiedzialnym za kierowanie użyciem, typ urządzenia, a także dostosowanie i monitorowanie aparatu słuchowego dla użytkownika..

Ponadto niektórzy pacjenci mogą również skorzystać z niektórych form rehabilitacji, takich jak czytanie warg lub język migowy, które poprawiają jakość komunikacji i interakcji społecznych tych osób.

Przyczyny utraty słuchu

Niektóre z głównych przyczyn głuchoty obejmują przyczyny nabyte przez całe życie, nagłe lub stopniowe, takie jak:

Wosk do uszu średnie, w dużych ilościach;
Obecność płynu, jak wydzieliny w uchu środkowym;
Obecność obiektu dziwne w uchu, jak ziarno ryżu, na przykład powszechne u dzieci;
Otoskleroza, która jest chorobą, w której strzemiączka, które są kością w uchu, przestają wibrować i dźwięk nie może przejść;
Zapalenie ucha środkowego ostry lub przewlekły w zewnętrznej lub środkowej części ucha;
Wpływ niektórych leków takie jak chemioterapia, diuretyki pętlowe lub aminoglikozydy;
Nadmierny hałas, powyżej 85 decybeli przez długi czas, takich jak maszyny przemysłowe, głośna muzyka, broń lub rakiety, które powodują uszkodzenie nerwów przewodzenia dźwięku;
Uraz czaszkowo-mózgowy lub udar mózgu;
Choroby takie jak stwardnienie rozsiane, toczeń, choroba Pegeta, zapalenie opon mózgowych, choroba Ménière'a, wysokie ciśnienie krwi lub cukrzyca;
?Syndromy jak Alport lub Usher;
Guz ucha lub guzy mózgu, które wpływają na część słuchową.

Wrodzone przypadki głuchoty zdarzają się, gdy są przenoszone w czasie ciąży, w wyniku spożywania alkoholu i narkotyków, niedożywienia matki, chorób, takich jak cukrzyca, a nawet infekcji, które powstają w czasie ciąży, takich jak odra, różyczka lub toksoplazmoza. Dowiedz się więcej o tym, jak rozpoznać utratę słuchu na: Jak stwierdzić, czy tracisz słuch.