Egzamin elektroneuromograficzny, co to jest, do czego służy i jak to się robi

Elektroneuromografia (ENMG) to egzamin oceniający obecność zmian wpływających na nerwy i mięśnie, co może się zdarzyć w chorobach takich jak stwardnienie zanikowe boczne, neuropatia cukrzycowa, zespół cieśni nadgarstka lub choroba zaporowa guillain ważne, aby pomóc lekarzowi potwierdzić diagnozę i zaplanować najlepsze leczenie.

Ten test jest w stanie zarejestrować przewodzenie impulsu elektrycznego w nerwie i ocenić aktywność mięśnia podczas określonego ruchu i, ogólnie, ocenia się kończyny dolne lub górne, takie jak nogi lub ręce..

Jak odbywa się egzamin elektroneuromograficzny

Egzamin odbywa się w 2 krokach:

Elektroneurografia lub neurokondukcja: małe czujniki są strategicznie umieszczone na skórze w celu oceny określonych mięśni lub ścieżek nerwowych, a następnie wytwarzane są małe bodźce elektryczne w celu wywołania aktywności na nerwach i mięśniach, które są wychwytywane przez urządzenie. Ten krok może powodować dyskomfort podobny do małych pociągnięć, ale które są znośne;
Elektromiografia: elektrodę w kształcie igły umieszcza się w skórze, aż dotrze do mięśnia, aby bezpośrednio ocenić aktywność. W tym celu pacjent jest proszony o wykonanie pewnych ruchów, podczas gdy elektroda wykrywa sygnały. Na tym etapie podczas wprowadzania igły odczuwa się kłujący ból, a podczas badania może wystąpić dyskomfort, co jest dopuszczalne. Dowiedz się więcej o elektromiografii.

Badanie elektroneuromograficzne jest wykonywane przez lekarza i jest dostępne w szpitalach lub specjalistycznych klinikach. Ten egzamin jest wykonywany bezpłatnie przez SUS i objęty niektórymi planami zdrowotnymi lub może być wykonywany prywatnie, za cenę około 300 reali, która może być dość zmienna, w zależności od miejsca, w którym jest przeprowadzana.

Po co to jest

Elektroneuromografia służy do diagnozowania niektórych chorób związanych z impulsami nerwowymi lub aktywnością mięśni elektrycznych, w celu zaplanowania odpowiedniego leczenia. W niektórych przypadkach przydatna może być również ocena rozwoju choroby.

Elektromiogram nie jest standardowym badaniem w diagnostyce chorób nerwowych i mięśniowych, jednak jego wynik jest interpretowany na podstawie historii klinicznej pacjenta i wyników badań neurologicznych..

Jakie choroby wykrywa test

Egzamin elektroneuromograficzny bada funkcjonowanie nerwów i mięśni, które można zmienić w sytuacjach takich jak:

Polineuropatia, spowodowane przez cukrzycę lub chorobę zapalną. Dowiedz się, czym jest neuropatia cukrzycowa i jak ją leczyć;
Zanik mięśni progresywny;
Przepuklina dysku lub inne radikulopatie, które powodują uszkodzenie nerwu rdzeniowego.
Zespół cieśni nadgarstka. Dowiedz się, jak rozpoznać i leczyć ten zespół;
Porażenie twarzy;
Stwardnienie zanikowe boczne. Zrozumieć, czym jest stwardnienie zanikowe boczne;
Polio;
Zmiana siły lub wrażliwości spowodowane urazem lub uderzeniem;
Choroby mięśni, takie jak miopatie lub dystrofie mięśniowe.

Dzięki informacjom uzyskanym podczas egzaminu lekarz może potwierdzić diagnozę, wskazać najlepsze formy leczenia lub, w niektórych przypadkach, monitorować nasilenie i rozwój choroby.

Jak przygotować się do egzaminu

W przypadku elektroneuromiografii zaleca się udanie się na miejsce badania dobrze karmione i noszenie luźnych lub łatwo usuwalnych ubrań, takich jak spódnice lub szorty. Oleje lub kremy nawilżające nie powinny być stosowane w ciągu 24 godzin przed badaniem, ponieważ kosmetyki te mogą utrwalić elektrody.

Ważne jest, aby poinformować lekarza o stosowaniu leków, ponieważ niektóre, takie jak antykoagulanty, mogą zakłócać badanie lub przeciwwskazać go, a także jeśli pacjent ma rozrusznik serca, jeśli cierpi na zaburzenia krwi, takie jak hemofilia.

Ponadto należy pamiętać, że elektroneuromię wykonuje się zwykle po obu stronach (obu nogach lub ramionach), ponieważ ważne jest porównanie zmian stwierdzonych między stroną dotkniętą chorobą a stroną zdrową..

Po egzaminie nie ma trwałych efektów, więc można normalnie powrócić do codziennych czynności.

Kto nie powinien tego robić?

Elektroneuromografia nie stanowi żadnego zagrożenia dla zdrowia, jest jednak przeciwwskazana dla osób stosujących rozruszniki serca lub stosujących leki przeciwzakrzepowe, takie jak na przykład Warfaryna, Marevan lub Rivaroxaban. W takich przypadkach należy poinformować lekarza, który oceni przeciwwskazanie lub jaki rodzaj leczenia można wykonać.

Istnieją pewne bezwzględne przeciwwskazania do egzaminu, a mianowicie: brak współpracy pacjenta w celu wykonania egzaminu, odmowa wykonania zabiegu i obecność zmian w miejscu, w którym badanie byłoby przeprowadzone..

Możliwe ryzyko

Egzamin elektroneuromograficzny jest w większości przypadków bezpieczny, jednak mogą wystąpić sytuacje, których procedura może być zagrożona, na przykład:

Pacjenci leczeni antykoagulantami;
Zaburzenia krwi, takie jak hemofilia i zaburzenia płytek krwi;
Choroby osłabiające układ odpornościowy, takie jak AIDS, cukrzyca i choroby autoimmunologiczne;
Ludzie, którzy mają rozrusznik serca;
Aktywne zmiany zakaźne w miejscu, w którym zostanie przeprowadzony test.

Dlatego ważne jest, aby poinformować lekarza, jeśli masz którykolwiek z warunków, w których jest to uważane za ryzyko, oprócz stosowania leków, aby zmniejszyć ryzyko powikłań..