Clomid (klomifen) do czego służy i jak go przyjmować
Clomid to lek z klomifenem w kompozycji, wskazany w leczeniu niepłodności u kobiet, które nie są w stanie owulować. Inne przyczyny niepłodności należy wykluczyć lub odpowiednio leczyć przed leczeniem klomifenem.
Ten lek można kupić w aptekach za cenę około 50 reali, po okazaniu recepty.
Jak wziąć
Leczenie składa się z 3 cykli, a zalecana dawka dla pierwszego cyklu leczenia wynosi 1 tabletka 50 mg na dobę przez 5 dni.
U kobiet, które nie miesiączku, leczenie można rozpocząć w dowolnym momencie cyklu miesiączkowego. Jeśli indukcja miesiączki jest programowana przy użyciu progesteronu lub jeśli wystąpi spontaniczna miesiączka, Clomid należy podawać od 5. dnia cyklu. Jeśli dojdzie do owulacji, nie trzeba zwiększać dawki przez kolejne 2 cykle. Jeśli owulacja nie nastąpi po pierwszym cyklu leczenia, należy wykonać drugi cykl z dawką 100 mg na dobę przez 5 dni, po 30 dniach poprzedniego leczenia.
Jeśli jednak kobieta zajdzie w ciążę podczas leczenia, musi przerwać przyjmowanie leku.
Znać główne przyczyny niepłodności.
Jak to działa
Klomifen stymuluje wzrost jaj, umożliwiając ich uwolnienie z jajnika w celu zapłodnienia. Owulacja występuje zwykle 6 do 12 dni po podaniu leku.
Kto nie powinien używać
Ten lek jest przeciwwskazany dla osób z nadwrażliwością na składniki formuły.
Ponadto nie należy go również stosować w czasie ciąży, u osób z chorobami wątroby, nowotworami hormonozależnymi, z nieprawidłowym lub nieokreślonym krwawieniem z macicy, torbiel jajnika, z wyjątkiem policystycznych jajników, ponieważ może wystąpić rozszerzenie dodatkowa torbiel, osoby z zaburzeniami czynności tarczycy lub nadnerczy oraz pacjenci z wewnątrzczaszkowymi uszkodzeniami organicznymi, takimi jak guz przysadki.
Możliwe działania niepożądane
Niektóre z najczęstszych działań niepożądanych, które mogą wystąpić podczas leczenia lekiem Clomid, to wzrost wielkości jajników, zwiększone ryzyko ciąży pozamacicznej, uderzenia gorąca i zaczerwienienie twarzy, objawy wzrokowe, które zwykle ustępują po przerwaniu leczenia, dyskomfort w jamie brzusznej, ból piersi, nudności i wymioty, bezsenność, ból głowy, zawroty głowy, zawroty głowy, zwiększone pragnienie oddawania moczu i ból w oddawaniu moczu, endometrioza i zaostrzenie wcześniej istniejącej endometriozy.